Warning: Use of undefined constant ‘WP_MEMORY_LIMIT’ - assumed '‘WP_MEMORY_LIMIT’' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/ertugru6/alpaslantavukcu.com/wp-config.php on line 2

Warning: Use of undefined constant ‘256M’ - assumed '‘256M’' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/ertugru6/alpaslantavukcu.com/wp-config.php on line 2

Warning: Use of undefined constant DISABLE_WP_CRON - assumed 'DISABLE_WP_CRON' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/ertugru6/alpaslantavukcu.com/wp-config.php on line 3
Ocak 2024 – M.Alpaslan TAVUKÇU

MonthOcak 2024

Koşmalar – II | Şiir

– Faust Koşması –
Döndüm ve gördüm: sandığım değilim
Hiçbir şey sandığımca varsıl değil
Yol bellediğimmiş yanılgılarım
Bitmez, uzayıp, gider mahdut değil

Öğretmişlerdi bir bir teknikleri:
Ölç ve tart bunlar ilmin gerekleri
Biç ve düzenle aklın hükümleri
Zincirlenmiş zorunlu eylemleri

Dediler kovmalı maddeden ruhu
Böyle ikna etmek kolay güruhu
Öğütmeli tek bir taşta çokluğu
Yürümelisin budur aklın yolu

Düştüm o yolda aradım doğruyu
Sayarak aşarken her bir zorluğu
Bulduğum şeylerde görünce boşluğu
Kanıp da onlarla avunamadım

Kendi dışarıda bulan doğruyu
Anlamaz esrimiş ile ayruğu
Vaktiyle yakınken onlarla döndüm
“Her bir deliliği kendimde buldum”

Devamı

Ses-sizlik

Nedir bu sessizlik, kendimi duyamıyorum?
Çökmüş bir karanlık, şavkını seçemiyorum.
Şimdi başka yüze vuran güneş, dönmez midir;
Güneşi beklemenin derdi hiç bitmez midir?

İnsan olmanın halleri öylesine parçalanmış, bu parçalar üzerine o kadar çok söz söylenmiş ki bu gürültünün altında kişinin kendi sesini duyma imkânı kalmamış. Bilimsel ya da bilim dışı kaynaklarca üretilen “entelektüel şiddet” altında insan kendi sözünü yitirmiş halde savruluyor. Kendi sesini, sözünü üretemeyen insan; kulağını bir o tarafa bir bu tarafa kabartarak, onu “kurtaracak” şeyler bulabilmenin peşinde huzursuz ya da şuursuz bir hayat sürmeye mahkûm. Kendi dilince söyleyip, sesini işitemeyen; başkalarının dilinin gürültüsünde oyalanıp durur.

Devamı

Koşmalar – I | Şiir

“Bir tel kopar âhenk ebediyyen kesilir.”

Dünyanın büyüsü bozulmuşken
Bir çift sözmüş onu büyüleyen
Kara bulutlar göğü örtmüşken
Bir çift ala gözmüş aralayan

Tel kopup ahenk kesildiğinde
Bir tel sarı saçmış onu bağlayan
Ses kesip yine gizlendiğinde
Sessizlikmiş yüreği dağlayan

Gün doğup niçin şafak sökülmüyor?
Bir çift söz nedendir işitilmiyor?
Yıllarca tutuştu artık dinmiyor
Ala gözlü nazardanmış sönmüyor